Vimpar

Farklı olanın dışlandığı, taraf olmaya zorlandığı toplumunuzdan da, kültürünüzden de, siyasetinizden de, değerli kıldığınız şeylerden de nefret ediyorum. sırf bu topraklarda doğdum diye daha adımı söyleyemeden dinimi milletimi siz belirlediniz ama buna devam edemeyeceksiniz. empoze edemediğiniz her doğruyla sizden biraz daha ayrılıp yansımalardan kurtulucam. 

Birey olmayı başaramadığınız için sürü oldunuz. Kendinize  idareciler seçip ömrünüzün sonuna kadar köle olmayı tercih ettiniz. Mahrum kaldığınız güzelliklere çamur atıp, ahlak ve din adı altında yasaklar ve kurallar oluşturdunuz. 

Dilimde tüy bitene kadar aynı şeyi tekrarlamaktan vazgeçmicem. Hepiniz bencilsiniz.  Kendinize tapıyorsunuz. Din dediğiniz şey, şu sınırlı varlığınızı devam ettirebilmenin göt korkusuyla kesiştiği noktada başlıyor. Sevdiklerinizi ya ihtiyaç duygusundan, ya dışlanma korkusundan, ya da bencilliğinizden etrafınızda tutuyorsunuz. Onları seviyorsunuz, çünkü sizi besleyip barınacak yer veriyorlar; buna anne baba diyorsunuz. Onları seviyorsunuz, çünkü sizi yalnızlıktan kurtarıp kaprislerinizi çekiyorlar; buna aşk diyorsunuz. Onları seviyorsunuz, çünkü öldükten sonra tekrar ölmemek için size garanti veriyorlar; buna da tanrı diyorsunuz. 

Salt bir sevgide kan bağı bile yeterli gelmiyorken bana bu kavramdan söz etmeyin artık. Çocuklarınızı bile size benzeyince seviyorsunuz ama endişelenmenize hiç gerek yok ait olduğunuz sürü size eşlik edecektir. Ne kadar aşağılarda seyretse de varlığınız, yüce bir varlık olarak sona erecektir yerinizi siz bile tespit edemeden. Arkanızdan da iyi bilirdik denecek. Nasıl kötü bilinsin ki aynı bokun laciverti.

Ben daha bu yazıya etiket koyamadan kafanızda etiketlerimi sıralamaya başlarsınız buna eminim.Beni lütfen ötekileştirin. Çünkü sizden olmak sıktı.